‘Flat as a pancake and tailwind all day!’ De wat louge campingbaas in Folkeston heeft er in ieder geval vertrouwen in. En hij krijgt nog gelijk ook. Na een rustig ontbijt bij het café van de camping, met uitzicht over een zonnig Kanaal en een telefoon die niet lijkt te kunnen kiezen tussen een Engelse of Franse provider, rol ik de rots af terug naar de zee. Via de boulevard laat ik Folkeston achter mij en ik moet er niet aan denken dat de wind hier uit de normale richting zou waaien vandaag.
Als met electrische ondersteuning zoef ik langs verschillende slaperige boulevard-dorpjes. Af en toe afgewisseld met ‘the marsh’ en stiekem toch een heuvel. Net buiten het dorpje Alfriston, op een groot en pasgemaaid weiland dat door moet gaan voor camping, zet ik mijn tent op. Nadat ik mijzelf gewassen en mijn kleren daarna te drogen heb gehangen sluit ik de dag af in de pub.
Promendademoe en sufgeluld
Ik heb mijn portie promenadefietsen nu wel gehad. Heerlijk hoor, voor de wind, maar met het mooie weer is het proberen door te fietsen in de Kalverstraat – dat gaat niet. Prachtige uitzichten, dat wel. In Chichester heb ik een B&B gevonden. Met, na later blijkt, een uiterst vriendelijke maar ook wat opdringerige hoogleraar als gastheer. Lang genoeg om niet onbeleeft te lijken luister ik naar zijn verhandelingen over het gezin als hoeksteen van de samenleving en naar de vaste rollen die wij daarin dienen te spelen. Halverwege de preek over dat ik nooit zomaar langs al het moois wat England te bieden heeft mag rijden zonder overal te stoppen, besluit ik dat het welletjes is en vertrek ik voor een hamburger aan het water.
Eilandhoppen
De hint was aangekomen want het ontbijt verliep zonder stichtelijke woorden. Ik wil vandaag naar Isle of Wight. De route loopt via Hayling (schier)Island via een klein pontje naar Portsmouth om daar de ferry te pakken voor het einddoel van de dag. Ik besluit om wat langer op het eiland te blijven, dus om er niet meteen vanaf te fietsen worden de ritten van vandaag en morgen wat korter. Na de oversteek strijk ik neer in het dorpje Sandown. Een wat slaperig en vervallen kustplaats waar ik hartelijk wordt ontvangen in een typisch Brits hotelletje (niet die op de foto hieronder gelukkig).
Back to basic
Met mijn zinnen op een nachtje kamperen heb ik een camping gevonden in de buurt van Yarmouth. Niet zo heel ver dus ik gebruik de dag om te genieten van het mooiere gedeelte van Isle of Wight. De vergezichten over het Kanaal en de glooiende stille wegen maken de zuid- en westkant van het eiland toch wel tot de mooiere stukken. Camp Wight is een wat alternatievere camping. Terug naar de natuur, zonnepanelen en een composttoilet. Ik heb telefonisch contact en mag een plekje uitzoeken. Pastapesto voor de tent en eindigen met een kampvuurtje. Daar kan geen hotel tegenop.
